گریه پدرم رو بیشتر از مادرم دیده بودم |پدرم خیلی دل نازک بود| ، البته مادرم هم احساسی ست اما کلا یک جور دیگری بود |، مادرم سخت گریه می کند| اولین بار که گریه اش را دیدم موقع فوت پدربزرگ بود؛ هق هق گریه می کرد،، میخواستم کاری کنم که پدربزرگ بر گردد تا مادرم آرام شود،، دلم می خواست هر کاری که لازم است را انجام دهم که گریستنش را نبینم،، اما خب،، نتوانستم.. |مثل خیلی وقت ها که در زندگی آدم نمی داند چکار کند مانده بودم چکار کنم..| یادم است آن سال برای مادرم از مغازه آقای باقرزاده لباس سفید  گرفتیم| یادم است گلدوزی های ظریف نباتی داشت،، لحظه تحویل سال تنش کرد، چند دقیقه بعد دیدم که لباسش را با لباس مشکی اش عوض کرد،،، آخ که  دنیا بر سرم آوار شد..| هر وقت خواب پدربزرگ را کسی می دید مادرم خیلی خوشحال می شد ،،، و من چقدر آرزو می کردم که ای کاش خوابش را ببینم و بروم برای مادر تعریف کنم تا غصه هایش کم شود|من اشک مادرم را به ندرت دیده ام | مثل روزی که برادرم سربازی رفت..| روزی که دایی رسول پایش در بالابر مغازه ش آسیب دید| روزی که مهری رفت آتن..| روزی که من عروسی کردم ..| اما حس می کنم دور که شدیم، فاصله اشک هایش کمتر شده، دلش عجیب نازک شده|حس می کنم مادرم دارد شبیه پدرم می شود|

 همان قدر دل نازک ...|

( مادرم ؛ بی همتا ترین زن زندگی من ، روزت مبارک)💖❤

#آذر

از دفتر خاطرات کودکی